همچون پرنده که با شکوه

به پرواز در می آید

بال می کشاید و

پرواز کنان می گذرد

می چرخد و

آرام بر هوا می لغزد

آدمی را نیز

هوای پرواز در سر است تا دور شود

راهش را بیابد

و در آرامش

به جست و جو پردازد .

همچون پرنده که بر زمین می نشیند

بال جمع میکند

دانه بر می چیند

به تور صیاد و دام خطر می افتد

آدمی نیز باز می گردد

آماده

تا خود را به زندگی و

تقدیر خویش سپارد .