همیشه انجام کارهای بزرگ نیاز به تصمیمهای بزرگ داره .

خسته شدم از بس واسه اینو اون نسخه راه حل مشکل پیچیدم . نسخه هایی که در زمان گفتن بسیار دلنشین و جالب بنظر میرسه اما به محض رها شدن شخص از شنیدن حرفهای من ٬ همون کاری رو انجام میده که خودش از قبل تصمیمش رو گرفته بود !!

البته چیز خیلی غریبی نیست و شاید خود من هم وقتی در مورد انجام کاری با کسی مشورت یا گفتگو میکنم ٬ همینطور عمل میکنم . یعنی همون کاری رو که صلاح میدونم انجام میدم .

به نظر شما این قابل قبوله یا نه ؟

شاید هم ممکنه فرد به این خاطر با من صحبت میکنه که تو گرفتن تصمیمش محکم تر عمل کنه یا بعبارتی وقتی راه حلهای مختلف رو گوش میکنه بیشتر مطمئن میشه که راه حل خودش درست تر و دقیق تره .( البته همیشه هم درست از آب در نمیاد  و گاهی هم راه حل دیگران بهتره )  

البته یه وقتایی هم جنبه خالی کردن خود هم داره  ها . یا بهتر بگم فرد با من یا شما صحبت میکنه تا بگه که چه گرفتاری داره و از این راه کمی خودشو آروم کنه .

البته این خصوصیت رو خودم ندارم . واسه من برعکسه اگه بخوابم در مورد مشکلات پیش اومده برام با کسی صحبت کنم ٬ این گفتگو بیشتر اونو تشدید میکنه تا تسکین کنه .

در هر حال دارم سعی میکنم خودمو از این وضع نجات بدم و دست از گوش سپردن به حرفهای صدتا یه غاز دیگران بردارم  .