کی این دیوار بلند بتونی بی اعتمادی فرو می ریزه ؟
میشه زمانی بشه که آدما همدیگرو دوباره دوست داشته باشند ؟
خداوند عالم عدده ای از مردم رو خلق کرده که فقط انرژی منفی منتقل کنند . شکل و شمایل این افراد معمولا زیاد عجیب و غریب نیست . شکلی به ظاهر شاد و بدور از هرگونه غم وغصه . اما به محض دیدن ما یه بند بد گویی از این و اون میکنن . از زمین زمان ناراضیند . تمام درهای دنیا رو بسته میدونن و خودشونو ( و گاها" مارو ) گوشه رینگ بوکس فرض میکنند که دیگه هیچ کاری ازمون بر نمیاد .
چقدر تحمل دونستن بعضی از چیزها و سکوت کردن در مورد اونها سخته . پستی آزار دهنده اونا تموم جسم و روحت رو به تسخیر خودش در میاره . این افراد هم چهره و شکل عجیب و غریبی ندارن و زمانی متوجه میشی که در ذهنت در عرش اعلا هستن! . آوردن اونا از اون بالا به پائین شاید ماه ها و سالها طول بکشه . احساسی که بعداز اون بهت دست میده (( خر )) بودنه !
آیا واقعا راه حل درستی برای شناخت واقعی افراد وجود داره ؟ آیا اصلا میشه بدون توجه به افراد زندگی کرد ؟